Ik kan geen water meer zien ! Heel de dag, alsook heel de voorbije nacht, heeft het onophoudelijk geregend. Weer kreeg ik tijdens de rit, door dit kletsnatte weer, verschrikkelijk koude handen. Mijn handschoenen waren meteen doornat, zodat ik ze niet meer kon dragen, vanwege het verder afkoelende effect. Ik kon de shifters niet meer goed bedienen, vooral het schakelen naar een groter kettingblad lukte me nog nauwelijks. En ik moest bijgevolg geregeld pauzeren, om ondermeer door bruuske armslagen de bloedtoevoer naar mijn handen te stimuleren. De rit kende bij aanvang enkele zeer steile beklimmingen en ging voornamelijk door naaldwoud en langs talrijke meren, waarvan Svorksjøen en Ånøja de twee grootste waren. Ik had echter weinig oog voor deze meren, want zoals ik al zei, ik kan geen water meer zien ! In Gåsbakken kwam ik terecht in een wielerwedstrijd voor jongeren; om hen niet te zeer in verlegenheid te brengen, heb ik mij aldaar een beetje ingehouden. Na 65km ben ik dan aangekomen op mijn bestemming te Trondheim, weer een peperduur hotel, 'Quality Hotel Panorama' (maar ja, ik fiets ook maar één keer in mijn leven naar de Noordkaap, en dan wil ik mij niet teveel bekommeren over een Kroontje meer of minder).
Door een defecte airco in mijn badkamer is na het douchen het brandalarm in het hotel afgegaan. Er stond meteen een dame, volledig buiten adem (ze had hoogstwaarschijnlijk de trap moeten nemen, vanaf de receptie op de eerste verdieping - in feite de gelijkvloers van het hotel - tot aan mijn kamer op de vijfde verdieping, vanwege het buiten werking stellen van de liften - zoals volgens mij gebruikelijk is bij een brandalarm), voor mijn deur, met een walkietalkie in de hand; ik heb uiteraard alles kunnen uitleggen... Ik heb er in ieder geval in de 'meetingroom' mijn fiets onder handen kunnen nemen; de voorste remblokjes heb ik vervangen en de achterste remkabel opgespannen; ik kon niet meer zo goed remmen, en dat is toch bijzonder gevaarlijk in een land met veel fjorden en fjels. Omdat het zondag is kon ik er echter niet 'á la carte' eten en heb dan maar een pizza, van wel een halve meter doorsnede, op mijn kamer laten leveren; ik heb hem helemaal, zonder tussenpozen, opgegeten. Hopelijk is het morgen beter, droger, weer. Dan vaar ik Trondheimsfjorden over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten